Երբ իմացա Զառա Տոնիկյանի մահվան մասին, սկսեցի կարդալ ու դիտել նրան։ Ու նրա խոսքերից մեկը հատկապես աչքի ընկավ։ Այդ դրվագում Զառան պատմում է, թե ինչ տեղի ունեցավ մշակույթի հետ անկախացումից անմիջապես հետո...
Դեմոկրատիան բլեֆ է, որ փաթաթում են աշխարհի ժողովուրդների վզին։
Դա լավ միջոց է միջամտելու և խառնվելու այլ պետությունների գործերին` բարենորոգման անվան տակ իրենց ազդեցությունը հաստատելով այլ ազգերի և պետությունների վրա։
Ովքե՞ր, ե՞րբ և ինչու՞ են հանկարծ անհետանում, դառնում ուրու, ճիշտ ժամանակին կրկին հայտնվելու համար։
Ո՞ր չափով է ուրացումը մեր օրերում դրսևորվում և ո՞ր չափով է այն մահացու, գերխնդրի առաջ կանգնած ազգի համար։
Հիմա ըստ էության։
Նիկոլը «կինոյի տղաներին» չի սիրում, քանի որ այս կինոն իրենն է, հետևաբար, միակ «տղան» ինքն է: Սոցիալական օրինաչափություն է, որ իշխանական թիմերում տարբեր դրդապատճառներից ու հիմքերով տարբեր փուլերում տարբեր կերպարներ սկսում են իրականությունից կտրվել...
ԽՍՀՄ-ի փլուզմամբ պարտված խորհրդային ճամբարի ուսումնական ծրագրից անդարձ վերացան դիալեկտիկան, քաղտնտեսությունը, համաշխարհային միտումների վերլուծական պատմագիտությունը և, ընդհանուր առմամբ, համակարգային մտածողություն սերմանող բոլոր առարկաները։
Օրերս Գերմանիայի պառլամենտում հատուկ ծառայության ներկայացուցիչները ներկայացրել են, որ Ռուսաստանը պատրաստվում է երկարատև պատերազմի Արևմուտքի հետ, իսկ Գերմանիային թշնամի է դիտարկում: Ասել են նաև, որ նա պատրաստ կլինի ՆԱՏՕ-ի հետ պատերազմի այս տասնամյակի վերջում: